Słuchanie Czesława nie jest obciachem

Słuchanie Czesława obciachem nie jest, bo po pierwsze, o gustach się nie dyskutuje, a po drugie, już dawno w Polsce zaakceptowano piosenkę biesiadną oraz miejski folk, a do tych gatunków stylistycznie Czesławowi najbliżej, choć w jego propozycjach znajdziemy też rock, punkrock i elementy kabaretu.

Wreszcie bieg wydarzeń pokazuje, że nie stał się on gwiazdą jednego przeboju czy sezonu. Polska publiczność pokochała go nie tylko za pretensjonalne teksty, ale i za wprowadzenie na nasze estrady rzadko używanego w polskiej muzyce rozrywkowej akordeonu.

Jego nowa płyta "Pop" to odpowiedź dana wszystkim tym, którzy wieszczyli szybki koniec artysty. Nowe piosenki brzmią świeżo, ale zarazem nawiązują do obranego przez niego kierunku. Mozil urzeka głosem jak i tekstami. Jego maniera wykonawcza stała się jeszcze bardziej wyraźna, a muzyka ma jeszcze większy rozmach niż we wcześniejszych utworach, co niestety nie wyszło mu na dobre, bowiem co dało się zauważyć w czasie koncertu, momentami perkusja skutecznie zagłuszała innych instrumentalistów oraz wokalistę. Potencjalnym przebojem staje się utwór "Kiedy tatuś sypiał z mamą".

Refren "Kiedy tatuś sypiał z mamą, mama była smutna rano" jest łatwy do zapamiętania. Nowych, ciekawych piosenek, na które warto zwrócić uwagę, a których słuchaliśmy niedzielnego wieczoru, jest więcej, ale Czesław jak przystało na rasowego artystę, przypomniał też i starsze piosenki, za które publiczność go lubi i dzięki którym zaistniał z "Maszynką do świerkania", "Młynkiem kawowym" i "Ucieczką z wesołego miasteczka" na czele. Tego wieczoru przekonaliśmy się, że Czesław Mozil to artysta, przy  którym publiczność znakomicie się bawi.