Zmarła Janina Gruszczyńska – Jasiak, mieszkająca w Poznaniu sanitariuszka z czasu Powstania Warszawskiego

Pani Janina urodziła się w Warszawie, 11 grudnia 1922 roku, jej ojciec, Tadeusz, oficer Wojska Polskiego, brał udział w wojnie 1920 roku i w wojnie obronnej 1939 r. Ona natomiast od jesieni 1941 r. była w Związku Walki Zbrojnej, a następnie w harcerskim batalionie „Wigry” AK.

Jak podaje Encyklopedia Medyków Powstania Warszawskiego lekarzepowstania.pl, przeszła szkolenie sanitarne i bojowe pod pseud. „Porzęcka”, „Janka”.

- Brała czynny udział w Powstaniu Warszawskim na Starym Mieście jako sanitariuszka II plutonu Kompanii Szturmowej bat. „Wigry”. Ranna 13 VIII 1944 od wybuchu czołgu na Kilińskiego. 2 IX 1944, po wycofaniu się oddziałów powstańczych kanałami do Śródmieścia i na Żoliborz, pozostała dobrowolnie z ciężko rannymi kolegami, których nie można było ewakuować kanałami. Wraz z nią pozostała m.in. Barbara Piotrowska ps. „Pająk”, z którą usiłowała ratować rannych przed egzekucją i paleniem żywcem przez Niemców. (ul. Kilińskiego 1–3, Długa 7). 2 IX 1944 opuściła Stare Miasto wynosząc na plecach ciężko rannego Jerzego Szymańskiego ps. „Ikar”.

Po obozie w Pruszkowie wywieziona do obozu pracy przymusowej we Wrocławiu (d. Breslau), gdzie pracowała w zakładach „Famo-Werke”. Po ucieczce z tego obozu przebywała w Nowym Targu. 10 II 1945 powróciła do Warszawy. Podjęła pracę w Biurze Odbudowy Stolicy. Po ukończeniu studiów na SGH wyjechała na Wybrzeże (Gdynia, Szczecin), gdzie pracowała w przedsiębiorstwach żeglugowych.

Rafał Trzaskowski, prezydent Warszawy napisał na Twitterze, że 4 stycznia zmarło dwóch powstańców - sanitariuszka Janina Gruszczyńska-Jasiak, ps. "Janka", "Porzęcka" i Stanisław Winsztal ps. "Win" - strzelec z pułku "Baszta".

Zobacz też: