Ikona walki z czyścicielami kamienic stoi pusta. Co dalej z domem przy ul. Stolarskiej 2 w Poznaniu?

O dramacie mieszkańców jako pierwszy „Głos Wielkopolski” poinformował w 2012 roku. Budynek przy ulicy Stolarskiej 2 został przekazany w ręce prywatnego właściciela. Mieszkańcom blisko trzykrotnie podniesiono czynsze.

- Życie zamieniono nam w koszmar. Na podwórku jest pełno gruzu i głęboki wykop. Nie ma gdzie wyrzucić śmieci, bo pojemnik jest zapełniony. Nie sposób wypchnąć go przed kamienicę, ponieważ przejazd zasypano gruzem - relacjonowali wtedy mieszkańcy.

W kamienicy usunięto główną bramę, przez co każdy mógł wejść na podwórze. Mieszkańcy byli zastraszani, a ich mieszkania zalewane. Mieszkańcy postanowili jednak walczyć. Doszło do tego, że 13 sierpnia 2012 roku zabarykadowali się w kamienicy, aby nie wpuścić robotników wynajętych przez Piotra Śrubę. Robotnicy próbowali rozbić barykadę, jednak im się to nie udało. Nie zmienia to faktu, że mieszkańcy jeden po drugim wyprowadzali się z budynku.

Czytaj także: Nowa kamienica w centrum Poznania od czterech lat stoi pusta. Jest nadzieja na jej dokończenie

W tym przypadku jednak udało się doprowadzić do skazania tak zwanych czyścicieli kamienic. Piotr Śruba, który był jednym z autorów piekła zgotowanego mieszkańcom kamienic nie tylko przy ulicy Stolarskiej, ale także Długiej, Stolarskiej, Piaskowej i Niegolewskich, został za to skazany na karę dwóch lat więzienia. Mężczyzna przez pewien czas unikał odbycia kary. Jak się później okazało skutecznie. W 2021 roku czyściciel zmarł w wieku 47 lat. Jego zatrzymanie, proces i późniejsze skazanie nie zatrzymało jednak opróżnienia kamienicy. Ta od kilku lat stoi pusta. Co zatem stało się z jej mieszkańcami?

- Część osób pod presją kamieniczników i czyścicieli przyjęło ich warunki. Część osób otrzymało mieszkania od miasta. Pozostali na własną rękę zapewnili sobie lokal - opowiada Jarosław Urbański z Rozbratu.

Aktywiści w pewnym momencie przyłączyli się do mieszkańców i pomagali im w momencie zabarykadowania się w budynku. Dodaje, że w momencie, kiedy rozpoczęły się działania czyścicieli, część lokali była już pusta. W tym przypadku sprawa zakończyła się dość polubownie, jednak były przypadki skrajne, gdzie osoby wysiedlane musiały zamieszkać na terenie ogródków działkowych, bo nie miały dokąd pójść.

- W tym przypadku nie było żadnych większych tragedii dzięki protestom mieszkańców. My staraliśmy się śledzić losy osób, które się stamtąd wyprowadziły. Niestety, były przypadki, jeszcze przed Stolarską 2, tragiczne, gdzie dochodziło do targnięć na swoje życie, czy ktoś zmarł zaraz po wysiedleniu w szpitalu. Prawdopodobnie te osoby nie wytrzymały presji - stwierdził Urbański.

Dla części osób działalność czyścicieli wiązała się z silnym stresem nie tylko ze względu na ich metody. Zwłaszcza osoby starsze, które spędziły w danym mieszkaniu praktycznie całe życie i nigdy się nie przeprowadzały, negatywnie reagowały na konieczność opuszczenia miejsca stanowiącego część ich całego życia. Mimo że kamienicznikom udało się wyrzucić lokatorów oraz zakład fryzjerski, który mieścił się w piwnicy budynku, kamienica przy Stolarskiej stoi opuszczona do dziś.

Jej otoczenie jest mocno zaniedbane. Główne wejście jest zamknięte przy pomocy bramy wykonanej z płyty wiórowej. Brakuje chociażby metalowego elementu zabezpieczającego odwodnienie przed wejściem.

Wszędzie walają się puste opakowania po alkoholu. Schody prowadzące do dawnego zakładu fryzjerskiego są skrajnie zabrudzone, także fekaliami. Szyby w budynku także nie pamiętają mycia. Niektóre z nich zostały wybite. Mimo zaryglowania głównych wejść, do budynku da się wejść przez otwarte drzwi w piwnicznym lokalu, gdzie kiedyś mieścił się zakład fryzjerski.

Po prawej stronie od głównego wejścia ktoś wybił szybę w oknie od piwnicy. W środku pod oknem stoi beczka. Prawdopodobnie prowizoryczne „wejście” służy lokalnym bezdomnym i amatorom opuszczonych budynków. Mimo to właściciel zainstalował w kamienicy alarm, o czym świadczy syrena powieszona nad głównym wejściem.

W otoczeniu budynku nie ma żadnych śladów świadczących o tym, aby były tam aktualnie prowadzone jakiekolwiek prace remontowe. Na tyłach budynek jest w dużo gorszym stanie. Elewacja jest zniszczona. Część balkonów została usunięta. Pozostały po nich tylko metalowe wsporniki.

Wciąż widać ślady działalności czyścicieli kamienic. Na podwórku wciąż są wykopane przez nich doły. Widać przez nie częściowo odsłonięte fundamenty oficyny. Widać odsłonięte podłączenie do kanalizacji. W drugim dole walają się rury. Całość sprawia wrażenie kompletnego zaniedbania.

Widok tłu kamienicy i podwórka z niezabezpieczonymi dołami kontrastuje z jego drugą częścią należącą do kamienicy znajdującej się przy sąsiedniej ulicy Matejki. Tam życie toczy się normalnie, a kamienica jest jak najbardziej zamieszkana. Skoro kamienica i tak stoi pusta, to po co była cała akcja czyścicieli kamienic? Dlaczego aż tak zależało im na czasie?

Zobacz też: Radny miejski pyta o pieniądze z KPO dla Poznania. Miasto chciałoby kupić za nie nowe tramwaje i autobusy oraz wykonać remonty szpitali

- Czyściciele zarabiali na tym, że doprowadzili do opróżnienia mieszkania. Za każde opróżnione mieszkanie dostawali oni nawet po kilkanaście tysięcy złotych. Jeśli kogoś wystraszyli, to cała kwota była dla nich. Jeśli musieli komuś coś dać, to dostawali różnicę między tym, co klient zapłacił, a tym co mieszkaniec dostał. Właściciele tak naprawdę nigdy nie ponieśli konsekwencji tego, że skorzystali z usług czyścicieli - mówił Jarosław Urbański.

W takim układzie czyściciele dla zysku byli gotowi działać brutalnie. Od tego zależało jak dużo zarobią. Obecnie nie wiadomo jaki los spotka kamienicę, kiedy zostanie wyremontowana oraz co mogłoby w niej powstać. Stan budynku prawdopodobnie nie zmieni się jeszcze przez kilka kolejnych lat.

Jesteś świadkiem ciekawego wydarzenia? Skontaktuj się z nami! Wyślij informację, zdjęcia lub film na adres: [email protected]

Obserwuj nas także na Google News