To nie był dobry rok dla mieszkańców chcących żyć w Poznaniu

Co się działo? Inwestycje nie dosyć, że w swej wartościowej większości mało mieszkańcom dające, to stają się coraz droższe. Nowy dworzec przy centrum handlowym pokazał w pełnej krasie swoje niefunkcjonalne (dla podróżnych) oblicze. Z pewnością są jeszcze tacy co liczą na magiczną poprawę po uruchomieniu kładki, ale to jeszcze nie w tym roku. Podjęliśmy się zbudowania zbyt dużej jak na nasze potrzeby spalarni nie wierząc w to, że obywatele będą kiedyś sortowali śmieci. Polityka kulturalna nie istnieje, a to co istnieje sprowadza się do podporządkowywania (patrz Arsenał i Teatr 8 Dnia). W edukacji nihil novi, czyli im mniej odpowiedzialności, tym lżej decydentom, a poznańskie dzieci wypadają poniżej średniej krajowej. W polityce przestrzennej pojawił się nowy projekt Studium KiUZP z kilkoma pozytywami, ale i groźną labilnością ochrony zieleni.

Oczywiście ani widu, ani słychu rozwiązywania problemów strukturalnych miasta. Jakby ukoronowaniem jest wyganianie alkoholików i ‘marginesu’ z parku w Starym Zoo za pomocą opłat za wstęp do parku... Decyzja zapadła w Wigilię, więc to taki prezent dla dzieci ze wschodnich Jeżyc, gdyż akurat w Starym Zoo znajdował się jedyny publicznie dostępny plac zabaw w tej części Jeżyc. Tego właśnie dzielnicy potrzeba dla jej rewitalizacji? Czy może plac zabaw znajdzie się w nowym centrum handlowym na Gajowej? Trudno powiedzieć.

Czy były jakieś pozytywy?

Oczywiście, że były, więc nie można nie wspomnieć najważniejszych. Po pierwsze radni ostatecznie przyznali rację, że podwyżka cen biletów była błędem i rację mieli mieszkańcy, którzy w listopadzie 2012 roku podpisali się pod pierwszą w Poznaniu Obywatelską Inicjatywą Uchwałodawczą mającą zamrozić planowane podwyżki. Uchwałę obywatelską radni w grudniu 2012 odrzucili, ale w lipcu 2013 grudnia jednak spełnili jej postulaty. Obecnie w projekcie cennika biletów na maj 2014 widzimy nawet nieśmiałe obniżki cen biletów, w tym najważniejszego miesięcznego.

W budżecie na 2013 rok pod wpływem debaty o Obywatelskiej Inicjatywie Uchwałodawczej, radni uchwalili pulę środków na przebudowę sygnalizacji świetlnych do standardu technicznie umożliwiającego uruchomienie priorytetu dla tramwajów. I w mijającym roku wykonano przebudowy sygnalizacji na niemal 20tu skrzyżowaniach, więc w tej chwili technicznie pełen priorytet można uruchomić już na ponad 2/3 poznańskich skrzyżowań. Oczywiście na jego funkcjonowanie w pełni nie liczę pod tymi rządami.

Nie można jednak nie zauważyć budowy kolejnych mieszkań komunalnych odmrożonych w obecnej kadencji. Pojawiają się nieśmiałe projekty porządkowania miasta, tworzenia deptaków (ZDM pokazał projekty 27 grudnia, Św. Marcin, ale też czyste kuriozum jak Kraszewskiego z 4 sygnalizacjami świetlnymi), uspokojonego ruchu, stref ograniczonego parkowania – choć wszystko na odległą przyszłość. Przyjęty został Program dla Śródmieścia tchnący optymizmem. Ale oczywiście trzeba zachować dystans, gdy ci sami ludzie, którzy go forsowali dopuszczają faktyczne ignorowanie obowiązującej już od 14 lat również pozytywnej Polityki Transportowej. Poznań ma zresztą więcej ładnym i martwych dokumentów politycznych.

I to właśnie jest w naszym życiu politycznym problem największy. Głupota, hipokryzja, oportunizm. Dopuszczamy ich obecność w codziennym życiu politycznym, a w ten sposób sami siebie deprawujemy w naszych codziennych decyzjach, wyborach.

Życzę Państwu na 2014 roku i na dalszą przyszłość zwiększenia mobilizacji, by nie pomijać i nie tolerować głupoty, hipokryzji i oportunizmu. Tylko nie tolerując takich postaw wśród decydentów możemy doprowadzić do zmian w naszym mieście, gdyż dzisiejsze problemy Poznania to nie przypadek, nie wypadki przy pracy, to erozja naszych poznańskich wartości.