Antoni Kończal nie żyje

Tę wiadomość środowisko artystyczne Poznania przyjęło z wielkim bólem. Odszedł od nas Antoni Kończal. Był najdłużej urzędującym dyrektorem teatru w Polsce. Na emeryturę przeszedł w listopadzie 2013.
Przyjaciele i znajomi zapamiętają Go jako człowieka niezwykle życzliwego, obdarzonego wspaniałym poczuciem humoru.

Antoni Kończal na mapie kulturalnej Poznania był obecny już od lat sześćdziesiątych, gdy jeszcze jako student polonistyki występował w Teatrze Nurt (pod pseudonimem Toni Kaczer). Choć tak naprawdę sceniczny debiut miał znacznie wcześniej. Miał trzy latka, gdy wystąpił w operze. Potrzebny był chłopiec do ,,Madame Butterfly". Zagrał tylko w trzech spektaklach, bo tata zaprotestował, że dziecko, to o ósmej powinno już spać.

Do teatru ciągnęło go zawsze. Tylko pół roku wytrzymał w ,,zwyczajnej" pracy w WodRolu. Na szczęście Leokadia Serafinowicz w Teatrze Lalki i Aktora szukała właśnie inspicjenta. Zaczął więc jako inspicjent, gdy się dało także występował na scenie, a w 1976 roku został zastępcą dyrektora teatru. W 1980 roku został dyrektorem naczelnym i funkcję tę nieprzerwanie sprawował 33 lata. Długo pewnie nikt tego rekordu nie pobije...

Zmieniali się dyrektorzy artystyczni (jak mówiono miał Antoni Kończal do nich dobrą rękę), najdłużej, bo 24 lata współpracował z Januszem Rylem Krystianowskim. Wspólnie zmienili nazwę teatru na Teatr Animacji, co wywołało wiele dyskusji.

Antoni Kończal parę miesięcy temu w rozmowie z Głosem Wielkopolskim podał nam dekalog wieloletniego dyrektora teatru. Na pierwszym miejscu umieścił: Najważniejsza jest pasja. Jego pasja była ogromna. Podobnie jak serce.

WIDZIAŁEŚ COŚ CIEKAWEGO? ZNASZ INTERESUJĄCĄ HISTORIĘ? MASZ ORYGINALNE ZDJĘCIA?
NAPISZ DO NAS NA ADRES [email protected]!