PRZECZYTAJ TAKŻE:
Premiery filmowe tygodnia: 17- 23 lutego
Biję się w pierś i przyznaję, że "Sponsoring" powinna recenzować kobieta. To jej spojrzenie na film Małgorzaty Szumowskiej byłoby najuczciwsze; reżyserka z kobiecego punktu widzenia przedstawia odkrywanie własnej seksualności, które prowadzi do wyzwolenia się spod wciąż dominującego w kulturze zachodnioeuropejskiej patriarchatu.
W idealny świat paryskiej dziennikarki Anny wkraczają dwie luksusowe call-girls, Polka i Francuzka. Na co dzień studentki, do czynszu i modnych ciuchów dokładają sobie poprzez świadczenie usług cielesnych bogatym mieszczuchom. A Anna potrzebuje ich jako bohaterek do swojego artykułu na temat prostytucji wśród młodych dziewczyn. Pomimo eleganckiej prezencji obie nawet nie ukrywają, że rzeczywistość, w której dorastały nie ma nic wspólnego z uniwersum, w którym obraca się Anna.
"Mam dość bloków, szarości, akrylowych swetrów! Ty tego nie zrozumiesz!" - wrzeszczy jedna z nich do Anny. Faktycznie - kobieta żyje w modnie urządzonej kamienicy z wiecznie zapracowanym mężem i dwójką synów. Rutyna pożycia małżeńskiego Anny przenosi się na regres całej rodziny. Tam po prostu nikt nikogo nie rozumie.
Szumowska udanie odkrywa cielesność Anny, coraz bardziej zafascynowanej wyzwoleniem swoich bohaterek. Dziewczyn, których w swoim filmie nie osądza - prostytucja nie jest w "Sponsoringu" odrażającym czynem, lecz zwyczajnym zarobkiem. Brakuje mi tylko w jej filmie emocji. "Sponsoring" to kinowy reportaż, uczciwy wobec widza i bohaterek, ale nazbyt chłodny w odbiorze. Kręci, lecz niestety nie podnieca.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
