Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk obchodzi 165-lecie działalności. W programie m.in. wystawa, pamiątkowa pocztówka, koncert i konkurs

Na czwartkowej konferencji prasowej zapowiedziano, że obchody jubileuszu rozpocznie konferencja naukowa odbywająca się zdalnie od 11 do 12 lutego. Początek w piątek o godz. 9. Potrwa do godz. 17, natomiast w sobotę od godz. 9 do 19. Poświęcona będzie zbiorom i wydaniom Towarzystwa.

17 lutego w czasie uroczystej gali, wręczona zostanie Nagroda Naukowa im. Augusta Cieszkowskiego oraz medal Bene Merentibus, przyznawany za wybitne zasługi dla Towarzystwa. W tym samym dniu odbędzie się też koncert pt. „Muzycy – naukowcom” zorganizowany przez Filharmonię Poznańską. Poza Orkiestrą, którą poprowadzi Ariel Zuckermann, na scenie wystąpi skrzypek Marcin Herman.

W Towarzystwie jest ponad 1000 członków. Jesteśmy jednym z niewielu towarzystw, które ma charakter interdyscyplinarny. Nie zajmujemy się wyłącznie jedną dziedziną nauki, a wieloma: prawem, medycyną, naukami technicznymi i humanistycznymi, społecznymi. Chcemy pokazać Wielkopolanom, że historia to jedno, a wpływ na współczesność to drugie

– mówi prezes PTPN-u, Filip Kaczmarek.

Zorganizowany zostanie też V Konkurs o Nagrodę PTPN za najlepszą publikację o Wielkopolsce. Gala wręczenia nagród będzie miała miejsce 30 czerwca w Sali Posiedzeń PTPN, w której we wrześniu przeprowadzone zostanie spotkanie promocyjne publikacji o historii Biblioteki Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Natomiast w gmachu i na dziedzińcu PTPN, salach UAM oglądać można wystawy okolicznościowe. Wydane zostaną też pamiątkowe edycji pocztówek z fotografią Małgorzaty Anny Kolasy. Zakończenie obchodów nastąpi 17 grudnia w 150. rocznicę śmierci Seweryna Mielżyńskiego, poprzez złożenie kwiatów w kaplicy grobowej rodu.

Jubileusz jest doskonałym pretekstem do przybliżenia naszej historii, ale chcemy pokazać, co z naszych badań wynika dla współczesnych obywateli Wielkopolski. Jedynym okresem, w którym Towarzystwo nie mogło funkcjonować, to okres II wojny światowej. Po niej wznowiono działalność, która dotyczy nie tylko nauki, ale też kultury: literatury, ponieważ chodziło o obronę języka polskiego przed opresyjnym systemem wymierzonym w kulturę narodu polskiego

– kończy Kaczmarek.