Maciej Maciejowski: Pecunia nie kolec

Tajemnicą poliszynela jest fakt, że znacznej części naszych, pożal się Boże, elit kulturalnych wybrana w demokratycznych wyborach władza brzydko pachnie. W zasadzie nawet nie tylko władza, ale też sami wyborcy, którzy mieli czelność powierzyć władzę formacji innej niż wskazana przez artystów. Dlatego aktorka Krystyna Janda publicznie porównuje wyborców PiS do prostytutek. To oczywiście nie przeszkadza jej brać z Ministerstwa Kultury milionów dotacji (i jeszcze narzekać, że za mało dostała). W końcu, jak mawiał jeden z moich byłych szefów, „pecunia nie kolec”….

Krytykowanie, mniej lub bardziej dosadne, rządzącej prawicy jest w środowiskach twórczych po prostu w dobrym tonie. Odbierając nagrodę muzyczną warto rzucić „***** *** i Konfederację” ku uciesze kolegów i koleżanek po fachu. Ten aplauz i radosny rechot artystycznej braci nie przekłada się wcale na popularność wśród publiczności. Świadczy o tym przykład poznańskiego koncertu Andrzeja Piasecznego „Piaska”, który został odwołany z powodu braku zainteresowania biletami. Tym razem Piasek nie wykazał się refleksem i nie ogłosił, że to Jarosław Kaczyński zadzwonił i kazał odwołać jego koncert.

Po sześciu latach rządów Zjednoczonej Prawicy większość publicznych placówek kultury nadal zarządzana jest przez lewaków lub osoby kojarzone wcześniej ze środowiskiem SLD i PO. Część takich zawodowych menedżerów kultury przykleiła się do obozu Zjednoczonej Prawicy, najczęściej za pośrednictwem republikanów. Dlatego Polski Instytut Sztuki Filmowej przeznacza gigantyczne pieniądze na filmy o kolaboracji Polaków z nazistami, o dobrych Niemcach w czasie II wojny światowej, czy gejowskich romansów. Sam szef Instytutu chętnie lansuje się na czerwonym dywanie, promując na arenie międzynarodowej za publiczne pieniądze gnioty w rodzaju „Śniegu już nigdy nie będzie” z tandetnym lewacko-ekologicznym przesłaniem. Jak wielu nominatów ministra Glińskiego, wydaje się mrugać do lewactwa: „Co prawda PiS dał mi tę robotę, ale nie mam z tą hołotą nic wspólnego. Tak naprawdę jestem z waszego towarzystwa”. Także Fundusz Wsparcia Kultury wpiera agencje koncertowe, gastronomię i co najmniej kontrowersyjne przedsięwzięcia artystyczne. To z niego właśnie dofinansowane zostały fundacje Krystyny Jandy.

Od razu uprzedzę zarzuty, że pragnę aby dotacje otrzymywali tylko twórcy sympatyzujący z PiS. To oczywisty absurd. Ale uważam, że dotacji z pieniędzy polskiego podatnika nie powinni otrzymywać artyści, którzy owego podatnika obrażają. Publiczne pieniądze powinny służyć wspieraniu kultury narodowej i budowaniu poczucia wspólnoty a nie jej niszczeniu za pomocą najbardziej wulgarnych i prymitywnych haseł. Zgodnie z Konstytucją, Rzeczpospolita strzeże swojego dziedzictwa narodowego oraz stwarza warunki upowszechniania i równego dostępu do dóbr kultury, będącej źródłem tożsamości narodu polskiego, jego trwania i rozwoju. Jeżeli ktoś chce „dekonstruować narodowe mity”, może to robić za własne pieniądze. Rzeczpospolita nie ma prawa takich działań finansować.

Moim zdaniem, wszelkie wnioski o dofinansowanie Jandy, Teatru Ósmego dnia, Piaska et consortes powinny być odsyłane nadawcom z dużym czerwonym stemplem „K-O-N-S-T-Y-T-U-C-J-A”.

Maciej Maciejowski
Autor jest dziennikarzem, medioznawcą i producentem filmowym.