Tydzień Baby: Poetyckie węgla kupowanie

Trochę babie zajęło przeszukiwanie szuflad, które w przypadkach takich wyjątkowo przepastne się okazują. Ledwo do pracy zdążyła, ale znalazła. Dziad, co go jeszcze w pociągu złapała, na nią zwalił, że rozkojarzony świtem był przez baby nieumiejętne budzenie, któremu wyraz codziennie prawie daje. Dnia poprzedniego też, gdy zrobienia śniadania sobie zażyczył, bo obudziła go w momencie, gdy właśnie ciastko z lodami zjeść miał. Baba zaraz w senniku sprawdziła, co to znaczyć może. Ciastko z kremem było tylko, chwile romantyczne zapowiadające.

- Z lodami nie pasuje – dziad ocenił. - Raczej ochłodzenie kontaktów to będzie…

Baby przyjaciółka to przebudzenie dziwne po operacji wyrostka w USA miała. Zrozumiała, że pielęgniarka pyta, czy psa chce widzieć. Głową potaknęła w przekonaniu, że słuch jej szwankuje po zabiegu, a pewnie o męża chodzi. Zdziwienie w jej oczach duże widać było, bo pielęgniarka wyjaśniła, że… terapeuta przyjdzie. W słuch swój całkiem pacjentka zwątpiła wtedy i w przerażenie popadła, że co też z nią chwilę po operacji taki terapeuta robić ma. A później to w oczy zwątpiła własne, bo do sali pies wielki wkroczył. Głaskać go w ramach terapii należało…

Takie to teraz nowoczesne metody są. Świat do natury wraca, a nie tylko maile, komputery, SMS-y…
Ale dzięki tym ostatnim bratanek baby, poetą został prawie. Wyznała mu baba kiedyś, że nienawidzi SMS-ów od niego, bo w jednej sprawie tylko są – że baby kolej na płacenie za węgiel nastał. No to taki przyszedł:

„Dzień doberek, dzień doberek, nadszedł Twój czas na węgielek. Twoja radość jest nam znana, nasza Ciociu ukochana. Babki z szypą już czekają, resztki węgla dokładają. Lecz gdy jego bywa licho, to nie siedzą wcale cicho. Zaraz któraś w koncept wpada, drewno kupić od sąsiada. Lepiej zatem w naszej zmowie kupmy węgiel w Jerzykowie.”

To wyjątek jednak wpływu dobrego nowoczesności był. Najbardziej to się baba przeraziła, jak sama złapała się na tym, że pasjansa w komputerze stawia, a karty obok leżą.
Miłe takie w dotyku, wzroku nie psujące, własnoręcznie tasowane… Dzieliła się tą smutną refleksją z przyjaciółką, gdy do kuchni narzeczona bratanka wpadła:
- Wiecie, że Internetu znowu nie ma? – wzburzona spytała. I jeszcze bardziej wzburzona dodała: - Znowu cały wieczór rozmawiać trzeba będzie…